Mga magulang mo'y, laki sa dálitâ,
sa pamámasukan, ay di sumásawà,
tanging hilíng nilá, sa Diyós na lumikhâ,
ang mahál na anák, huwág mapáriwara.

Kaniláng naisip, na mangibáng bayan,
upang mabigyán ka, nang magandang buhay,
iká'y isinama, bitbít ang balutan,
kinábukasan mo, ang nasa isipan.

Sapagkát mahál ka, ng iyóng amá't iná,
na tanging lunggatì, ay mapág-aral ka,
masukal na landás, tinátahák nilá,
ginágabayán ka, kahit nagdúrusa.

Tingín nilá sa'yó, ay waláng kátulad,
patnubay kang lagì, mahál niláng anák,
waláng alinlangan, sinugbá ang hirap,
labi'y nakángití, dî nabábagabag.

Silá ay nágsikap at nagpá-alilà,
para itaguyod, anák na dakilà,
mga hilingín mo, ay dî máitatwâ,
iyong kagálingan, ang siyáng ninánasà.

Mahirap mabuhay, sa ibayong dagat,
ni hindî mápitík, alibugháng anák,
sa lahát nang kilos, ay dapat mág-ingat,
muntíng kamalia'y, hustisya'ng kátapát.

Páano húhutukin, itóng kabataan,
kung ang kalaban mo'y, bagong kasárinlán,
itó ang balakid, na silá'y turuan,
dî manláng másalíng, dî masubáybayán.

Alálaong bagá'y, takót mapáhamak,
kaya dî mágawâ, ang karapat-dapat,
hindî máituwíd, ang nálikóng landás,
nang mahál na anák, ugali'y taliwás.

Ang isinásamâ, ng bata'y núnukál,
sa pakíalamerong, gobyerno ng bayan,
kung dî man mápiít, sa rehas na bakal,
katútunguhan nyá'y, ang hulíng hántungan.

Ang bata'y katulad, nitóng punong kahoy,
sa lakás nang hangin, itó'y yumú-yuy-yuy,
hindî man mágbunga, sikap mong inukol,
alalay ang dapat, hanggáng sa maputol.

Magsisî man kayo, nang úbod nang paít,
hindî mabábago, ang kanyang sinapit,
ang gaslaw nang buhay, ismíd nang hinagpís,
ang gantimpala n'yó, sa kanya'y hagupít.

Kundî masúsuwáy, ang masamáng asal,
ipáubaya n'yo, sa Poóng May Kapál,
lahát nang hílingín, sa Kanya'y pádasál,
kahímanáwarí, itó'y magíng aral.